- prōclāmātor
- prōclāmo
- Proclēs
- prōclīnātio
- prōclīno
- prōclīve 1
- prōclīve 2
- prōclīvis
- prōclīvitās
- prōclīviter
- prōclīvus
- Procnē
- proco
- procoetōn
- procomium
- Proconnēsius
- Proconnēsus
- prōcōnsul
- prōcōnsulāris
- prōcōnsulātus
- procor
- procotta
- prōcrāstinātio
- prōcrāstino
- prōcreātio
- prōcreātor
- prōcreātrīx
- prōcreo
- prōcrēsco
- Procris
- Procrūstēs
- prōcubitor
- prōcubitus
- prōcubo
- prōcubuī
- prōcubus
- prōcucurrī
- prōcūdo
- procul 1
- procul 2
- prōculcātio
- prōculcātor
- prōculcātus
- prōculco
- Proculējus
- Proculus
- prōcumbo
- prōcupīdo
- prōcūrātio
- prōcūrātiuncula
- prōcūrātor
- prōcūrātōrius
- prōcūrātrīx
- prōcūro
- prōcurro
- prōcursātio
- prōcursātōrēs
- prōcurso
- prōcursus 1
- prōcursus 2
- prōcurvo
- prōcurvus
- procus
- prōcūsus
- Procyōn
- prōd-
- prōdāctus
- prōdambulo
- prōdeambulo
- prōdēgī
- prōdeo
- prōdesse
- Prodicius
- prōdīco
- prōdictātor
- prōdictus
- Prodicus
- prōdidī
- prōdigālitās
- prōdigāliter
- prōdigē
- prōdigentia
- prōdigiāle
- prōdigiālis
- prōdigiāliter
- prōdigiōsē
- prōdigiōsus
- prōdigitās
- prōdigium
- prōdigo
- prōdigus
- prōdiī
- prōditio 1
- prōditio 2
- prōditor
- prōditōrius
- prōditrīx
- prōditus
- prōdius
- prōdīxī
- prōdo
- >>
- prōcūrāt|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLLB (4)
- Jokantas 1936
prōcūrātor, ōris m [procuro]
1)a) reikalų vedėjas, prievaizdas, įgaliotinis agere aliquid per p.; †aerarii; regni regentas; †ludi gladiatorių mokyklos viršininkas.b) vyriausias ūkvedys, administratorius.2) †imperatoriaus vyriausias iždininkas provincijose, prokuratorius; †imperatoriaus vietininkas †Christus Tiberio imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat.
- Kuzavinis 2007
- prōcūrāt|or, ōris m [prōcūro] 1. įgaliótinis, patikė́tinis; vedė́jas, valdýtojas, vir̃šininkas; agere aliquid per ~ōrem C darýti ką̃ per̃ patikė́tinį; ~or rēgnī Cs regeñtas; ~or urbis Su miẽsto komendántas; ~or lūdī T gladiãtorių mokỹklos vir̃šininkas;2. vyriáusiasis ūkvedỹs, administrãtorius C;3. vyriáusiasis imperãtoriaus ìždininkas provìncijoje, prokurãtorius PJ, T;4. (imperãtoriaus) viẽtininkas; Chrīstus, Tiberiō imperante, per ~ōrem Pontium Pilātum suppliciō adfectus erat T Tibèrijui val̃dant, Krìstus viẽtininko Pòncijaus Pilóto bùvo pàsmerktas mir̃ti
- prōcūrāt|or, ōris m [prōcūro]