- sollicitātor
- sollicitē
- sollicito
- sollicitūdo
- sollicitus
- solliferreum
- sollistimus
- sollus
- sōlo
- Solo
- soloecismus
- soloecum
- Solōn
- Solonium
- Solōnius ager
- sōlor
- solōx 1
- solōx 2
- sōlstitiālis
- sōlstitium
- solūbilis
- sōlum 1
- solum 2
- Solūntīnī
- sōlus
- Solūs
- solūtē
- solūtio
- solūtor
- solūtus
- solvo
- Solyma
- Solymī
- Solymus
- somniātor
- somniculōsē
- somniculōsus
- somnifer
- somnificus
- somnio
- somnium
- somnolentē
- somnolentus
- somnurnus
- somnus
- sonābilis
- sonāns 1
- sonāns 2
- sonāx
- sonchus
- sonipēs 1
- sonipēs 2
- sonitus
- sonīvius
- sono
- sonor
- sonōrē
- sonōrus
- sōns 1
- sōns 2
- Sontiātēs
- sonticus
- sonus
- sophia
- sophisma
- sophistēs
- sophisticus
- Sophoclēs
- Sophoclēus
- Sophonība
- sophōs
- sophus 1
- sophus 2
- sōpio
- sōpītus
- sopor
- sopōrātus
- sopōrifer
- sopōro
- sopōrus
- Sōra
- Sōracte
- sōracum
- Sōrānus
- sorbeo
- sorbilis
- sorbilo 1
- sorbilō 2
- sorbitio
- sorbuī
- sorbum
- sorbus
- sordeo
- sordēs
- sordēsco
- sordidātus
- sordidē
- sordido
- sordidulus
- sordidus
- sorditūdo
- sorduī
- >>
- 1. soni|pēs, pedis
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas) arba 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), 1 galūnės. Skiemenys: BBL (3)
- Sirvydas 1642
-
Kláponogi, Sonipes, cui pedes diſploduntur. Tauſzkakois.
-
- Jokantas 1936
- *sonipēs, pedis [sonus — pes] trinksįs kojomis; subst. žirgas.
- Kuzavinis 2007
- 1. soni|pēs, pedis adj. [sonus + pēs] trỹpiantis kójomis (turba GF)