- superpōno
- superscando
- superscrībo
- supersedeo
- supersisto
- superspargo
- superstāgno
- supersterno
- superstes 1
- superstes 2
- superstitī
- superstitio
- superstitiōsē
- superstitiōsus
- supersto
- superstrātus
- superstrāvī
- superstruo
- supersubstantiālis
- supersum
- supertego
- supertulī
- superurgeo
- superus
- supervacāneus
- supervaco
- supervacuus
- supervādo
- supervehor
- supervenio
- superventus
- supervīvo
- supervolito
- supervolo
- supīnē
- supīno
- supīnum
- supīnus
- suppāctus
- suppaenitet
- suppalpor
- suppār
- supparasītor
- supparium
- supparum
- supparus
- suppeditātio
- suppedito
- suppetiae
- suppeto
- suppīlo
- suppingo
- suppinguis
- supplanto
- supplementum
- suppleo
- supplex
- supplicātio
- suppliciter
- supplicium
- supplico
- supplōdo
- supplōsio
- supplōsus
- suppo
- suppōno
- supporto
- suppositīcius
- suppositio
- suppositōrium
- suppositōrius
- suppositus
- supposuī
- suppressī
- suppressio
- suppressus
- supprimo
- supprōmus
- suppudet
- suppūrantia
- suppūrātio
- suppūro
- suppus
- supputātio
- supputātor
- supputātōrius
- supputo 1
- supputo 2
- suprā 1
- suprā 2
- suprādictus
- suprālātio
- suprālātus
- suprāscando
- suprēma
- suprēmum 1
- suprēmum 2
- suprēmus
- sur-
- sūra
- surculōsus
- >>
- suppīl|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Jokantas 1936
sup-pīlo 1 [cnf. compilo] 1) vogti aurum meum domo P.2) apvogti uxorem P.
- Kuzavinis 2007
- suppīl|o, āre, āvī, ātum vt [sub + 2. pīlo] 1. võgti (aurum Pl);2. apvõgti (uxōrem Pl)
- suppīl|o, āre, āvī, ātum vt [sub + 2. pīlo]