- condemnātio
- condemnātor
- condemno
- condēnsātio
- condēnseo
- condēnsitās
- condēnso
- condēnsus
- condēscendo
- condēscēnsio
- condicio
- condiciōnālis
- condiciōnāliter
- condīco
- condictīcius
- condictio
- condictum
- condictus
- condidī
- condidicī
- condīgnē
- condīgnus
- condīmentārius 1
- condīmentārius 2
- condīmentum
- condio
- condīscipula
- condīscipulātus
- condīscipulus
- condīsco
- condītāneus
- condītio 1
- conditio 2
- conditio 3
- conditīvum
- conditor
- conditōrium
- conditrīx
- condītūra 1
- conditūra 2
- condītus 1
- conditus 2
- conditus 3
- condīxī
- condo
- condocefacio
- condoceo
- condoleo
- condolēsco
- condōnātio
- condōno
- condormio
- condormīsco
- Condrūsī
- condūcibilis
- condūco
- conductīcius
- conductio
- conductor
- conductum
- conductus
- conduplicātio
- conduplico
- condus
- condūxī
- condylus
- cōnecto
- cōnexio
- cōnexīvus
- cōnexuī
- cōnexum
- cōnexus 1
- cōnexus 2
- cōnfābulātio
- cōnfābulor
- cōnfarreātio
- cōnfarreo
- cōnfātālis
- cōnfēcī
- cōnfectio
- cōnfector
- cōnfectrīx
- cōnfectūra
- cōnfectus
- cōnferbuī
- cōnfercio
- cōnfero
- cōnfersī
- cōnfertim
- cōnfertus
- cōnfervefacio
- cōnferveo
- cōnfervēsco
- cōnfessio
- cōnfessor
- cōnfessus
- cōnfestim
- cōnfībula
- cōnficiēns
- cōnficio
- cōnfictio
- >>
- condōn|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Jokantas 1936
con-dōno 1
a) dovanoti, perleisti agros latronibus; aliis adimuntur pecuniae, aliis condonantur; omnes Caesar inimicitias rei publicae condonavit paaukoti; pecunias creditas debitoribus nejieškoti.b) trop. atleisti, dovanoti crimen alicui; praeterita se Divitiaco fratri (Diviciako dėliai) condonare dicit; alicui filium L dovanoti sūnui iš pagarbos kam.
- Kuzavinis 2007
- condōn|o, āre, āvī, ātum vt [con + dōno] 1. (pa)dovanóti, atidúoti (alicuī aliquid Pl);2. prk. atléisti, dovanóti (alicuī crīmen, scelus C, S)
- condōn|o, āre, āvī, ātum vt [con + dōno]