- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- cōgnātus 1
- cōgnātus 2
- cōgnitio
- cōgnitor
- cōgnitūra
- cōgnitus 1
- cōgnitus 2
- cōgnōbilis
- cōgnōmen
- cōgnōmentum
- cōgnōminis
- cōgnōmino
- cōgnōscēns
- cōgnōscibilis
- cōgnōsco
- cōgo
- cohaerentia
- cohaereo
- cohaerēsco
- cohaesī
- cohaesus
- cohērēs
- cohibeo
- cohibilis
- cohibiliter
- cohibitio
- cohonesto
- cohorrēsco
- cohors
- cohortātio
- cohorticula
- cohortor
- cohūmido
- Cōī
- coincidentia
- coinquinātio
- coinquino
- coinquio
- coinquo
- coitio
- coitus 1
- coitus 2
- col-
- cōlaepium
- colaphizo
- colaphus
- colātus
- Colchī
- Colchicus
- Colchis 1
- Colchis 2
- Colchus
- cōlēfium
- colēns 1
- colēns 2
- cōleus
- cōliacus
- cōliculus
- cōlicus
- colla
- collabefacto
- collabefīo
- collābor
- collabōro
- collacerātus
- collacrimātio
- collacrimo
- collāpsus
- collāre
- collāria
- collāris
- collātātus
- Collātia
- collātīcius
- Collātīnī
- Collātīnus
- collātio
- collātīvus
- collātor
- collātro
- collātus 1
- >>
- 2. cōgnāt|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
powinowáty, Cognatus alicuius, propinquus, coniunctus alicui propinquitate. Giminetas. - Rodźina, Cognatorum multitudo. v. Powinowáctwo. Gintis, gintiſte
-
- Kuzavinis 2007
- 2. cōgnāt|us, ī m [1. cōgnātus] gimináitis; is mihi ~us fuit Te jìs bùvo màno gimináitis