- vīmineus
- vīnāceus
- Vīnālia
- vīnālis
- vīnārium
- vīnārius 1
- vīnārius 2
- vinca
- vincibilis
- vincio
- vinclum
- vinco
- vīnctio
- vīnctor
- vīnctūra
- vīnctus
- vinculātus
- vinculo
- vinculum
- Vindelicī
- Vindelicus
- vīndēmia
- vīndēmiālis
- vīndēmiātor
- vīndēmio
- vīndēmiola
- vīndēmitor
- Vindex
- vindex 1
- vindex 2
- vindicātio
- vindiciae
- vindico
- vindicta
- Vindobona
- Vindonissa
- vīnea
- vīneālis
- vīneārius
- vīneāticus
- vīneola
- vīnētum
- vīneus
- vīnibua
- vīnifer
- vīnito
- vīnitor
- vīnitōrius
- vinnulus
- vīnolentia
- vīnolentus 1
- vīnolentus 2
- vīnōsus
- vīnum
- vīnus
- vinxī
- vīn’
- vio
- viola
- violābilis
- violāceum
- violāceus
- violārium
- violārius
- violātio
- violātor
- violātrīx
- violēns
- violenter
- violentia
- violentus
- violeus
- violo
- vīpera
- vīperālis
- vīpereus
- vīperīnus
- vipio
- Vīpsānius
- Vīpstānus
- vir
- virāgo
- virātus 1
- virātus 2
- Virbius
- virectum
- virēns 1
- virēns 2
- virentia
- vireo
- vīrēs
- virēsco
- virētum
- virga
- virgātor
- virgātus
- virgētum
- virgeus
- virgidēmia
- Virgilius
- virginal
- virgināle
- >>
- 1. vīnolent|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBLB (4)
- Kuzavinis 2007
- 1. vīnolent|us, a, um adj. [vīnum] 1. gìrtas, pasigė́ręs (homo Te, C, N); mė́gstantis išgérti C;2. padarýtas sù vynù, maišýtas sù vynù (medicāmen C)
- 1. vīnolent|us, a, um adj. [vīnum]