- congestus 1
- congestus 2
- congiālis
- congiārium
- congiārius
- congius
- conglacio
- conglīsco
- conglobātim
- conglobātio
- conglobo
- conglomerātio
- conglomero
- conglūtinātio
- conglūtino
- congrātulātio
- congrātulor
- congredior
- congregābilis
- congregātio
- congregātor
- congrego
- congressio
- congressus 1
- congressus 2
- congruēns
- congruenter
- congruentia
- congruo
- congruus
- conjicio
- conjēcī
- conjectātio
- conjectio
- conjecto
- conjector
- conjectōriē
- conjectrīx
- conjectūra
- conjectūrālis
- conjectus 1
- conjectus 2
- cōnifer
- cōniger
- conisco
- cōnītor
- conjuga
- conjugālis
- conjugātio
- conjugiālis
- << >>
- congru|ēns, entis
- Būdvardis, 3 linksniuotė (tipas su -nt-), 1 galūnės. Skiemenys: LBL (3)
- Susiję: congruo
- Jokantas 1936
congruēns, entis (adv. -enter) [ptc. iš congruo]
a) sutinkąs su kuo, tinkąs kam, atatinkąs alicui rei, cum aliqua re; vita congruens cum disciplina; cum illis re congruentes, genere dicendi differentes.b) sutinkąs pats su savim, sutartinis, proporcionalus, harmoningas clamor; †ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c; concentus concors et congruens.
- Kuzavinis 2007
- congru|ēns, entis 1. part. praes. iš congruo;2. adj.1) atitiñkantis, sutam̃pantis; tiñkamas, dẽramas (vōx Ap); ~ēns vītae Ap gyvẽnimiškas;2) sutartìnis, vienìngas (clāmor L)
- congru|ēns, entis