- assēnsio
- assēnsor
- assēnsus 1
- assēnsus 2
- assentātio
- assentātiuncula
- assentātor
- assentātōriē
- assentātrīx 1
- assentātrīx 2
- assentio
- assentior
- assentor
- assequor
- asser
- asserculus
- assero 1
- assero 2
- assertio
- assertor
- assertōrius
- assertrīx
- asservio
- asservo
- assessio
- assessor
- assessus
- assevēranter
- assevērātio
- assevēro
- assēvī
- assībilo
- assiccēsco
- assicco
- assideo
- assīdo
- assiduē
- assiduitās
- assiduō
- assiduus 1
- assiduus 2
- assīgnātio
- assīgnātor
- assīgnifico
- assīgno
- assilio
- assimilātio
- assimilis
- assimiliter
- assimilo
- << >>
- assil|io, īre, uī
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Doſkákuię. Aſſilio, cõtingo ſaltu aliquid. Daſzoku. - Przyſkakuię, Aſſilio. priſzoku.
-
- Jokantas 1936
- as-silio, siluī 4 [salio] a) šokti ant ko, pulti ką (ant ko) *moenibus; *metuit tactus assilientis aquae.b) trop. kalboje: staiga peršokti prie ko kita neque assiliendum statim est ad genus illud orationis.
- Kuzavinis 2007
- assil|io, īre, uī vi [ad + 2. salio] 1. prišókti, pripùlti (alicuī reī O); (už)pùlti; ~īre moenibus urbis O pùlti miẽsto síenas;2. prk. péršokti (ad aliud genus ōrātiōnis C)
- assil|io, īre, uī vi [ad + 2. salio]