- attingo
- attinguo
- Attis
- attitulo
- Attius
- attolero
- attolo
- attondeo
- attonitē
- attonitus 1
- attonitus 2
- attono
- attōnsio
- attōnsus
- attorqueo
- attractio
- attractīvus
- attractum
- attraho
- attrectātio
- attrectātus
- attrecto
- attremo
- attrepido
- attribuo
- attribūtio
- attribūtum
- attribūtus
- attritio
- attrītus 1
- attrītus 2
- attrīvī
- Attuāriī
- attueor
- attulī
- attumulo
- attuor
- Atuatuc-
- Atys
- au
- au-
- AUC
- auca
- aucella
- aucellātor
- auceps
- Auchētae
- auctārium
- auctifer
- auctifico
- << >>
- audāc|ter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Zuchwale, Proteruè, contumaciter, audacter. Druſiey, paykay.
-
- Jokantas 1936
- audāx, ācis (adv. audāciter, dažniau audācter) su comp. ir sup. [audeo] a) nebailus, drąsus, narsus homo, facinus, consilium L; audacius resistere ac fortius pugnare coeperunt.b) akiplėša, įžūlus, pramuštgalvis a. et protervus; Verres homo audacissimus atque amentissimus; paulo ad facinus adacior; trop. facinus PT.
- Kuzavinis 2007
- audāc|(i)ter adv. [audāx] (comp. ~ius Pl, sup. ~issimē Pl) 1. drą̃siai, nar̃siai Pl, Te;2. akìplėšiškai, įžūliaĩ C
- audāc|(i)ter adv. [audāx] (comp. ~ius Pl, sup. ~issimē Pl)