- cōnsīdium
- cōnsīdo
- cōnsīgnātio
- cōnsīgno
- cōnsilēsco
- cōnsiliārius 1
- cōnsiliārius 2
- cōnsiliātor
- cōnsiliātrīx
- cōnsilior
- cōnsilium
- cōnsiluī
- cōnsimilis
- cōnsipio
- cōnsisto
- cōnsistōrium
- cōnsita
- cōnsitio
- cōnsitor
- cōnsitūra
- cōnsitus
- cōnsobrīna
- cōnsobrīnus
- cōnsociātio
- cōnsociātus
- cōnsocio
- cōnsōlābilis
- cōnsōlāmen
- cōnsōlātio
- cōnsōlātīvus
- cōnsōlātor
- cōnsōlātōriē
- cōnsōlātōrius
- cōnsōlātrīx
- cōnsōlida
- cōnsolidātio
- cōnsolido
- cōnsōlo
- cōnsōlor
- cōnsonāns 1
- cōnsonāns 2
- cōnsonanter
- cōnsonantia
- cōnsonē
- cōnsono
- cōnsonus
- cōnsōpio
- cōnsors 1
- cōnsors 2
- cōnsortio
- cōnsortium
- cōnspargo
- cōnspatior
- cōnspectus 1
- cōnspectus 2
- cōnspergo
- cōnspersus
- cōnspēxī
- cōnspicābilis
- cōnspiciendus
- cōnspicillum
- cōnspicio
- cōnspicor
- cōnspicuum
- cōnspicuus
- cōnspīrātē
- cōnspīrātio
- cōnspīrātus 1
- cōnspīrātus 2
- cōnspīro 1
- cōnspīro 2
- cōnspisso
- cōnspondeo
- cōnspōnsor
- cōnspōnsus
- cōnspuo
- cōnspurco
- cōnspūto
- cōnspūtus
- cōnstabilio
- cōnstāns
- Cōnstāns
- cōnstanter
- cōnstantia
- Cōnstantīnopolis
- Cōnstantīnus
- Cōnstantius
- cōnstat
- cōnstātūrus
- cōnstēllātio
- cōnsternātio
- cōnsterno 1
- cōnsterno 2
- cōnstīpātio
- cōnstīpo
- cōnstitī
- cōnstitio
- cōnstituo
- cōnstitūtio
- cōnstitūtor
- cōnstitūtum
- >>
- cōnsorti|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLBB (4)
- Jokantas 1936
cōnsortio, ōnis f ir -tium, iī n [consors] bendrumas †tribuniciae potestatis, humana.
- Kuzavinis 2007
- cōnsorti|um, ī n [1. cōnsors] 1. beñdras dalyvãvimas Se; susiviẽnijimas, są́junga T, Dig;2. bendrãvimas (inter sapientēs Se);3. bendrùmas (rērum omnium Se);4. jur. beñdras tur̃to val̃dymas; ~um inter frātrēs Dig beñdras brólių tur̃tas
- cōnsorti|um, ī n [1. cōnsors]